Baba Huzuru

Bunu aslında dün yazmıştım ama yayınlayamadan kapamışım,
şimdi yayınlayalım :D
Çok yorgunken yazdığım için pek eğlenceli olmamış sanki ama olsun.
Dün böyle eğlendik işte:)

*


Tıpkı başka bir evde 3saat geçirdikten sonra eve dönmezsek ne zaman evimize dönücez şeklinde başlayan huzursuzluk gibi bizim evde yaşayan herkes akşamları tam takım halinde evde bulunmazsa duckın içindeki huzurdan bahsedemiyoruz malesef. E huzursuzluk uzun sürünce, yanına bir de uyku problemi eklenince işkenceye dönüşüyor herşey kuzuma.

Neyse ki cuma sabahı günlerce sürmüş olan işkencenin sonunda baba eve geldi ve duck huzur buldu. Ben de tabi.. Bizim eve gelenler de ilk duckı sever mesela, başkaları duckın arkasında ördek ailesi modunda sıraya girebilir isterlerse, ama ilk o! :))

Cuma günü bu sayede tüm gün evde kalmadığı için ve de uyumak zorunda kalmadığı için pek keyifli geçti duck için, uyku sorunum geçici olarak halledildiği için de benim de gecem rahat geçti.İki saniyede mutluyum mutlusun mutluyuz ailesi oluverdik hemencecik. :)

Babası evde olunca bambaşka bir köpek oluyor duck.
Uykusu daha derin ve rahat oluyor bir kere, öyle her köpek havlamasında tetikte bir şekilde koşturmuyor.
Canı durduk yerde sürekli sıkılmıyor, sıkılsa da biz otururken o kendi kendine oyalanabiliyor.
Kısacası çok daha sakin,mutlu ve huzurlu bir köpek oluveriyor. Ben de bu duruma bayılıyorum tabi. :)

Hazır bu kadar huzurlu ve mutluyken, haftasonu da gelmişken eğlenmezsek olmaz dedik ve geçen ay rutin veteriner ziyaretimizi yapmadığımız için bu ay gidip bir görünelim dedik.

Bertuğa gitmek için dışarı çıktığımızda Yaman bizden önce çıkıp arabaya binmişti, ileriden de dönüp evin önünden alıcaktı bizi. Duck da baba gidiyor ben yetişemedim telaşıyla arabanın arkasından koşarken tabi yetişemedi, o üzüntüyle kaldırıma gelirken de paldır küldür bir yuvarlandı. Yaman görmemiş, görse eminim dururdu; benim içim gitti ama o yine babayı yakalarım belki telaşıyla koşturdu arkasından.Bacaklarında yaralar oldu. Neyse ki veterinere gidiyorduk yani :)

Arabaya eskisinden daha alışkın oldu; ama yine de ilk başlardaki ağlama ve viyaklama sesi halen kesilmiş değil. Tüm derdi bana dokunabilmek olduğundan ben de arka koltuğa oturuyorum ve arabanın içinde yine ördek ailesi modunda sırayla oturmuş oluyoruz, tren gibi :))

Geçen yaz kulak uyuzu olmuştu, bu hafta da biraz yine kafasını sallıyormuş gibi geldi bana, kulağını temizlerken de azıcık kirlenmiş gibi geldi panik olmuştum yine mi olduk diye, ona baktırdık. Neyse ki birşey yokmuş olurmuş o kadar kir. Normalde hiç olmuyordu ondan panikledim heralde. Neyse nolvasan otic ile temizlemeye devam dedik.10-15günde bir.Eskiden inanılmaz huylandığım için kulağının içine dokunamıyordum bile ama artık yeter ki yine o kulak uyuzundan olmasın da gerekirse her gün bile temizlerim artık.

Bir de lyme aşımızın zamanı gelmiş, onu yaptırdık.

Duck veterinerine bayılan, oraya gittiğinde köpeklerle oynarken kendini unutup inanılmaz mutlu olan köpeklerden. Ordan eve dönsek bile eminim ona yeterdi ama hazır arabaya da alışmaya çalışıyorken pendiğe gittik babaanneye :))

Babanneyi evden alıp sahile gittik, ne güzel kimsecikler yoktu, geniş de çimenlik bir alan. Saldık koştu deliler gibi. Çamurlara girdi, ot yedi, topla oynattık, babanneyle koşturdu falan baya eğlendi ve yoruldu.

Ordan da tuzlaya gittik, köfte de yedirdik. En sonunda artık deli gibi yağmur yağmaya başladı ve eve döndük.

Öyle yorulmuş ki hiç sesini çıkarmadan suyunu içti camdan havasını aldı yattı hemen. Az önce de bi çiş yaptık geldik hala uyuyor.
(bu arada tırnakları da uzadı 2 senedir ilk defa)!!

Duckı en çok yorgunken seviyorum,
en güzel labrador yorgun labrador! :))

33 kilocuk olmuş ama hala uçabilir :)


çok mutluyum çok mutluyum

koş babane koş :))












ooh köfteler de güzelmiş.