Duck Oglum

Hep mutlukla yasadigini ve mutlu oldugunu, nil ve kiviyle olan fotolarini paylasip anlatiyordum.

Ama artik ayni mutlu haberi veremiyorum

17 subat 2020

Öldü Dak

Mahvolduk

Nil her gun agliyor

Ben her gun agliyorum

Yamani bilmiyorum

Kivi her gun bir 5dk dak gibi onun yattigi yerlere gidip yatiyor vs

Mahvoluyorum

Nasil gececek bilmiyorum

Mama kabi su kabi, tasmalari hersey yerli yerinde

Kaldiramiyorum

Ilaclarini bile kaldiramiyorum

Her gun yanina gidiyorum

Evden cikarken ben hep uzulurdy

Bekle ogluskom gelicem derdim

Yanindan her ayrilista oyle diyorum

Hala kabullenemiyorum

Çok üzgünüm

Kendimizi evden uzaga atiyoruz ama dondugumuz yer hep ayni, ayni üzüntü kuyusu, aynı mutsuzluk

Çok üzgünüm dak

Seni kurtaramamış, yeterli olamamış hissediyorum

Bu evin seni mutsuz edip öldürdüğü düşüncesini aklımdan çıkaramıyorum

Evden 15dk ciktigimiz ve tek kaldigin o anlarda olmus olmanin uzuntusunu ustumden atamiyorum

Son gun derdini anlayamadigim icin cirpinir gibi her yolu denerken ya canini acitip bir sey yaptiysam da benim yuzumden olduysen diye dusunmekten kafayi yiyorum

Ya daha iyi bir veterinere gitmedik de ne oldugunu anlamadiklari icin olduysen diye dusunmekten deliriyorum

Ve artik yok oldugun icin mahvoluyorum

Kalbim, kemiklerim her yerim acıyor, fiziksel acı çekiyorum

Oğlum :(

Ev senmişsin, evimiz yok olmuş gibi..

Bomboş, sevgisiz, sessiz.. 

Nil diyor ki annecim dakın yanına toprağa yatıp ona sarılmak istiyorum

Aynı şeyi ben de istiyorum ama çocuk böyle düşünmesin üzülmesin diye tek kelime edemiyorum

Yanında ağlayamıyorum bile

Umarım seni ne çok sevdiğimi bilerek ölmüşsündğr

Umarım yalnız kaldığın için paniklememişsindir

Seni çok seviyorum dak