Haftasonu Köpek Şenlikleri 1

İş günlerini uyuyarak geçiren duckın depolanmış enerjisini bitirmeye çalışmak tam bir hayal olsa da, sabahları alarmlı saatlerden de korkunç bir şekilde uyandırma çalışmalarını engelleyebilmeyi pek bir isterdim. :)

Şimdilik engelleyemiyorum tabi,
o da maşallah fırsatları bir bir değerlendirir.

Bu sabahki alarm modumuz uzaktan koşup koşup yatağa atlamak, üstümde zıplamaya çalışmak, elime kemik tutuşturmak ama bu kemiği üstümde yatarak yemek ve ben gözlerimi kapar kapamaz yalamaya başlamak şeklinde kendini gösterdi.

Arada sanırım kafama top falan da attı tam hatırlamıyorum :))
Ağzına top alıyo mesela, sonra üstüme çıkıyo, ağzı da tam kafamın üstünde, topu pat diye bırakıyor kafama :))

Bilseydim bebekken biraz aptal olsun diye kafasına kafasına vururdum ama tahmin edemedim işte başıma gelecekleri :))

Neyse mecbur kalktık, bir panik bir telaş, yine ben gidicem zannediyor tabi, tüm eğlenceleri acele acele yapmalıyız ki hiçbiri eksik kalmasın ben gidene kadar.. Oğlum gitmicem diyorum yok inanmıyo :))

En sonunda pilim bitti ve yürüyüş sonrası ev içinde de oynadıktan sonra (ki saat hala 8di) uyuyakaldım, o da ikna oldu sanırım gitmeyeceğime ve böylece ağzında pet şişeyle evin içinde hızlı hızlı sevinç turları atıp yattı neyse ki yanıma :)

1-2 saat önce de ikinci gezimizi yapma amaçlı çıktık ki bi de baktık arkadaş. Yan bloğa misafirliğe gelmişler ama öyle tatlı oynadılar ki eve girmeden bizimle bir turlamayı tercih ettiler. Onun da ismi Lucky imiş. Ve benim komik oğlum fino da olsa korkar havlayan köpeklerden :))
Lucky 6 aylıkmış ama kıskanç baya, duck sahibini sevme amaçlı yanına yaklaştığında misafir lucky küçüğüm ve 6aylığım demeden bağrınmaya başlıyor ducka, duck da korkudan vikvik kaçıyo :))

Hava da inanılmaz güzel,
bugün artık 15 defa çıkarız,
o potansiyeli gördüm duckta :)

Güzel makinamız yamanda, aydınlıkta da neye baktığımı görmeden öylesine çektim fotoğrafları artık olduğu kadar :p :D




Duckın poz vermezse ölecek hastalığı :))