Aferin Bana

süper cuma!



Bu hafta benim tahlillerim nedeniyle haftasonu biraz erken başladı duck için.
Çok uzun bir zaman olmamasına rağmen hava kararmadan evde olmayı ve kimsenin dışarılarda olmadığı saatlerde dışarıda olmayı nasıl özlemişim.. işyerleri hapishane gibi bazen :) Daha güzel şeyler yapabileceğim günler için sabretmek lazım, ah dilimden anlasa duck da ona planlarımı anlatabilsem, içi rahat bi şekild beklerdi o zaman evde:))

Hiç beklemiyordu sanırım beni hava kararmadan,
kapıyı açtığımda öyle bir sevindi ki, havalara sıçraya sıçraya etrafımda dönmeye başladı,
O koca poposuyla çakıldı tabi hemen yere ama olsun çaktırmadı hemen kalkıp devam etti sevinmeye :)
başka zaman olsa düştüm diye oturur ağlar çocuklar gibi huysuzlana huysuzlana :)

Hastaneye annemle birlikte gitmiştik, dönüşte o da benimle bize geldi. duck annemi de görünce kalp krizinden gidicek sandım sevinçten. terlik, top, ayıcık ne bulduysa dizdi önümüze :))

Tüm o koşturma yorgunluğum geçiveriyor duckı görünce,
biraz evde oynadıktan sonra kocaman bi yürüyüş yaptık aydınlık aydınlık,
yıllardır hava aydınlıkken birlikte vakit geçirmemişiz, dışarı hiç çıkmamışız gibi..

İşi gücü bırakıp ördeğimle oynicam ben karar verdim,
mutluluk buymuş :))

2 yorum:

  1. Mimmi dedi ki...:

    dimi ?
    mutluluk bu hakkatten :)
    ben unuttum o duyguyu
    bu aralar anneyi kim daha çok delirtecek yarışması var evde, 3 kişi olunca rekabet büyük tabi..
    az kaldı ares önde gidiyo burun farkı ile
    cinnet yakındır :))

  1. Özge dedi ki...:

    olsun,
    evde olmak mutluluk :))