Duck iki defa gezmeden uyuyamaz sabahları. Halbuki ne olur ki uyusa yani..
Bugün de biraz erken kalktığı için erken uykusu geldi sanırım, ikinci yürüyüşe çıkmak için tepindi resmen evde, yanıma gelip havlamaya falan başladı.
Ben de havlamasın diye öylesine çenesini kapatayım dedim ama dilini sıkıştırmışım sanırım.
Nasıl da canı kıymetli, nasıl da nazlı.
Aman neler yaptı;
önce bir feryat,
ardından dilini çıkarıp yutkundu falan,
ayakta duramayıp oturdu,
beni de panikletti su getirdim içsin dili acıdıysa rahatlasın diye,
içmeye çekindi falan derken sonra içti suyu rahatladı.
Daha da kızmam artık. :)
Nasıl üzüldüm, sadece sussun diye tuttum halbuki.
Bunlar da hem bana küsmüş, hem de dilim acıdı halleri :)
Neyse ki sonra azcık barıştık :)) (Hadi gidelim dediğimde tabiki de..)
Bu da gerçekten hadi gidelim mi dedin, bi daha söylemezsen inanmam bakışı :))
4 yorum:
-
eheh son foto süper:))
ayrıca benim yatak örtüm o, verin çabık.
-
Numaracı haylazlar :))
Duck da 1,5 aylıkken falan onunla ilgilenmediğimizde hemen topallamaya başlardı, bir de önümüzden geçerken hangi taraftaki bacağı bizim yönümüzdeyse o bacağını topallardı ki biz de öyle fark etmiştik numara olduğunu :))
çok afacanlar :D
bayılıyorum bu Duck efendiye ya bir de numaracı bunlar, benimki de bir gün boyunca sağ ön patiyi havada tutmuştu, veterinere götürürken eli havada vıyklamıştı, huysuz olduğu için de baktırmamıştı, doktora gittik bişey batmış çıkmış ama ne iz var ne şişlik dönerken yürüttüm morali düzelsin diye, nedense koşarak döndü eve. hepsi nazlı bebek.