Bugün çok değişik gündü blogcan. Sabah kalktık, babam erkenden gitti, ben tam ümitsizliğe kapılıp homurdanmaya başlamıştım ki hadi gidelim gidelim dedi annem heyecanlandırdı beni, hazırlanıp çıktık. Orhun abi hep bize geliyordu bu defa biz onun evine gittik.
Kapıda salak bir köpekleri var ödümü koparıyor havhavhav ben de eve girince dayanamayıp altıma kaçırıyorum, farketmiyorum ama annem korkuyo yürüyerek çiş yapıyormuşum. Neyse sonra geçiyo korkum, oyuna dalıyorum. onların evi de bizimki gibi değil, bir yere yatıp da herkesi göremiyorum ki. Kim nerde napıyo diye merak etmekten koşturup durdum ordan oraya, yorgunluktan yapıştım yere en sonunda.
Annem diyor ki datçadaki gibi değilmiş burası, minibüslere binemezmişiz, taksiye bindik o yüzden, olsun, yürüyerek gitmeyelim deee.
Eve gelince hemen attım kendimi yere, saat 2de uyumaya başlamışım en son uyandığımda bir de baktım ki annemler de uykudan kalkmış saat olmuş 7. Hemen yemek yedim çiş yaptım ama yine yorulmuşum falan diye düşünürkeen hoop uyuyakalmışım. Sonra bir daha çıktık dışarıya, ilaç aldık, bir tane arkadaş kokladık, babanneyle konuştuk falan oooh.
Anlatırken bi daha yoruldum, uyudum been.
Nasıl horladığımı görmek istiyorsan videoyu izleyebilirsin.
tam arkadaş buldum diye sevindim ama üstüme çıkıp ödümü koparttı eşek.
neyse ki kızmış, ben ilerde oynarım onunla,
ismi de dj :)
sitedeki tüm köpeklerden korkuyormuş sahibi öyle dedi,
ama benim ödümü kopardı hain.
bence iyi anlaşırız çünkü ben de çok ödleğim,
bişey olunca hemen annemin bacaklarinin arkasina saklaniorum.
.jpg)
oyle cok sey oldu ki ipin ucunu kacirdim yazamiorum artik, zaten de çok da sevimli bir köpeğim, her günüm bir macera :)
oyuncu olduğumdan da hemen dikkatim dağılıyo, unutuyorum.
biz şimdi bu yeni evde annemle yalnız kaldık, bazen orhun abim geliyo ama giderken annem beni kucağına aldığından onunla gidemiyorum, çok üzülüyorum. sonra tabiki de anneme küsüyorum, popomu dönüp oturuyorum öyle söylene söylene, anlıyordur inşallah..
babam da yok zaten, kaçırdı heralde onu da, geceleri kontrole çıkıyorum, evde arıyorum arıyorum bulamıyorum! bi de annem babana koş hadi demez mi, iyice arıyorum hiç de bulamıyorum sonra sinirim bozuluyo ağlıyorum yine.
bu aralar annem gibi çok duygusalım, hemen herşeye ağlıyorum.
geceleri de çok korkuyorum babam yok diye, o olsa korurdu ikimizi ama şimdi kim bizi koruyacak.
dün gece patpatpat sesler duyduk uyurken, öyle korktum ki, annemin de ödü patladı.
anneme üzülme ben seni korurum dicektim ama korkudan bacaklarının arasına girmişim, inanmadı tabi.
huzurum kaçınca da uyuyamıyorum, karnıma ağrılar girdi, pırtlar yaptım, gegirdim, karnim gurladi, kasindim, uyurken burnum tikandi horladim of of of işte babamı istiyorum.