Yaşasın Vuvuzela!

Yaramaz oğlan.

Ayakkabılığın üstünde duran ikeanın hediyesi vuvuzelamız rüzgardan yere düştü.
ben de bilgisayar başındayım, sesini duydum ama önemsemedim.
baktım bizim meraklı ne oldu diye bakmaya gidiyor.
gitti, aldı vuvuzelayı yerden, duyuyorum.
ama izin verilir bir şey mi verilmez bir şey mi emin olamıyor, kapının ordan yan yan bana bakıyor,
salakım benim sanki o koca burnun ve ağzındaki kocaman kırmızı vuvuzelayı göremiyorum ben oturduğum yerden! :))

Çaktırmadım ne yapacak diye, bilgisayara bakıyor gibi yapıyorum ama yan yan onu kesiyorum ben de.
Ayrı odada da takılamaz, aldı vuvuzelasını, çaktırmadan ama hafiften kıvırta kıvırta aklı sıra görmeyeyim diye bana arkasını dönüp oturdu, vuvuzelayı da minderinin arkasına sakladı güya kımır kımır kemiriyor.

Ama yakalandıı! :))

Kızmadığımı anlayınca çok seviniyor tabi.




Hem gereksiz bir icat hem de evde bir tane daha olduğu için istediğin kadar parçalayabilirsin Duckcığım :))