1 saat önce
Bugun sabah yine oradaydim. Yanina baska kopekler de gelmis baya kalabalikti. Bizim kizda ilk gunku asiri korkaklik geri gelmis.
Icerisi kalabalik diye beni sokmak istemediler onu cikardilar, daha da korktu yanimdaki adamlardan. Kacmaya calisti, debelendi agladi. Ama kapali alan kopek kafeslerinin oradaydik, dar uzun bir koridor dusunun, kopeklerin disariyi goremedigi. Etrafta kopek olmadigindan sakinlesti biraz ama adamlardan hala korkuyordu.Benim basimda durmaktan adamlar islerini yapamadigindan tamam dedim alin.Feryat figan girdi yine iceri.
Yanindaki diger kopekler cok daha aliskin.Kapiyi itince iceri gidiyor, acinca kacmaya calismiyorlar falan. Kizim tam bir Duck panikliginde, daha gucsuz ve kendine guvensiz oldugundan da onun onbes kati kadar falan daha korkak.
Aglamakli ciktim ordan. Aklim orda tabi, dayanamadim.
Sabah Yaman goturmustu beni, bu defa da Çıtır'ın sahibi Samiye ile birlikte gittik öğlen. Onlar da Çıtır'ı oradan sahiplendiği için biraz tecrübeliler, yanında da zincir tasma almış görevliler izin versin dışarıya çıkarıp sevelim diye.
Ama çok daha kötü oldu. O bahsettiğim kordidordan çıkınca açık alan köpeklerinin olduğu kafesler var. Hepsi Kızım'ı görünce kafeslerden çılgınlar gibi havlamaya başladı tabi. Kızım delirdi. Kıpırdayamadı korkudan, kuyruk bacak arasında ama bacaklar titriyo. Yılmaz Bey var bizimle çok ilgilendi sağolsun, veteriner hekim. O barınağın kapısının önüne çıkaralım orda sevin dedi ama bizim Kız zincirden de korkuyor.Feryat figan bu defa da kaçmaya çalıştı. Ödüm patladı, orada kaçsa hayatta bulamayız onu bir daha, dağın başı ve oraya yaklaşmaz artık korkudan.
Yanına eğilip sıkı sıkı sarıldım gitmesin bir yere diye. Kurtulmaya çalışmadı Allah'tan. Bir süre öyle sevdim ama sakinleşmedi hiç. Kaçmasın diye korkumdan kucakladım. Taşıdım onun kaldığı kafese. Girmek istemedi. Yılmaz Bey soktu artık.
O feryadı mahvediyor beni. Canı acımasa da acıyacak diye korkusu.
Güçlü köpek olsa bu kadar üzülmezdim belki ben de ama şimdi o 4 gündür ordaysa benim yüzümden, ben de 4 gündür ne uyuyabilmdim ne doğru düzgün bişey yiyebildim.İşimi yapamıyorum, aklımı alamıyorum bir türlü. Hele bugünkü olanlar sanki ona iyice işkence etmişim gibi. Duck'ı sevemiyorum onu o halde görünce ve daha nicesini..
Ne olur bana güvenini kaybetmesin, ben onu korumaya çalışıyorum :((
Yarın ve pazar günü yine gideceğim ama yanı kalabalıksa çıkarmak istemiyorum ordan, daha kötü oluyor :((
Pazartesi günü alabilirim umarım. Ne olur siz de dua edin.
2 yorum:
-
Üsküdar barınağında hekimbaşında. Hatırlorum kediciği, inşallah bir an önce sorunsuzca çıkar ve sonrası da güzel olur. Ben artık bunca korkudan sonra çıkınca da bir süre normale dönemeyecek diye korkmaya başladım ama evde 2günden fazla da tutamayacağım için kahroluyorum. Şantiyede güzel bakılır ama inşallah kaçmaya çalışmaz ondan korkuyorum, evde bakılmalı bence artık o :((
Kayıtlar
Özge evde tadilat var işim çok ama gidip gelip senden haber var mı diye bakıyorum. İnan aklım sizde,sen orada ben burada kahroluyoruz ya! Versinler artık Kara Kız'ı. Deli mi bunlar ya1 Daha ne istiyorlar niyetini belli ettin işte. 2 gün daha sık artık dişini. Tam olarak hangi barınakta bu çocuk? Hafta sonu vermiyorlar mı? Belki bizim de yapabileceğimiz bir şey vardır. Bende bir sağır Van kedisi vardı anımsıyor musun? Keşkülle geçinemediği için kardeşim kadar sevdiğim ve güvendiğim birine vermek zorunda kaldım.İşte onu barınak gönüllüleri bana ulaştırmıştı taa İstanbul'dan. Bana yaz bakalım neler yapabiliriz?
Öptüm kocaman!