İkinci Yaş

2 gün gecikmeli oldu ama Duck 2 yaşına girdi 1 Mayısta.
Fare kadardı, eşek kadar oldu ama uslanma konusunda bir gıdım ilerleme yok tabiki de.

Marmaristen Datça'ya otobüsle tek başına geldi kutuda, o günden beri de bir daha kutuya girmedi sanırım. Kafesinin kapağını açtığımdaki o fırlaması ve benim küçücük evin içinde onu yakalayamayışım,iki saniye yerinde durmadığı için fotoğrafını çekip de yamana gönderemeyişim ama en sonunda dayanamayıp elime yaslanıp uyuyuşu dün gibi gözümün önünde.Resmen elim kadardı sıpa. :)



Bu köpek yaşamayacak galiba ölecek dediğim günler bile oldu, ama neyse ki istanbula gelebilecek kadar yaşamayı başardı, derken 2 yaşına bile geldi.

İstanbulda ki ilk fotoğrafı sanırım bu, aynı zamanda Yaman'ın da doğum günü :)


İki sene geçti ama bazı huyları hiç değişmedi.
1 aylıkken de sıcakta en sevdiği şey buzdolabının önüne yatmaktı, bugün de..
Yeni geldiği günlerde de sabahın köründe kalkıp hemen bütün gece sabah olmasını beklemiş gibi birşeyler yapmak isterdi, bugün de..
O zamanlar da terlik pabuç peşindeydi, şimdi de ağzından düşürmediği şey terlikler.
Bir kere sakin yürüdüğünü görmedim dışarda.

Datçada da hoppidi hoppidi koştururdu, burda büyüdü dıgıdık dıgıdık gidiyor..
Dışarda yürümeye alıştığından beri hala aklı fikri sokaklarda.

Ve aklıma gelmeyen yığınla tuhaf huyu..:)

*

Geçen sene pek kutlayamamıştık, ben kemik şeklinde bir köpek kurabiyesi yapmıştım ona ama çok büyük yapmışım yiyememişti evin içinde saklayacak delik arayıp durmuştu. Yaman istanbulda değildi, hava yağmurluydu ama yine de Orhun abisiyle basketbol oynamışlardı sahada bol bol. :)

Bu sene daha renkli geçti neyse ki..Bir gün önce traş olmuştu, enerjisi iki kat arttı, gençleşti derken yaşgününde de önce site içinde en sevdiği yollardan uzun tur attık tam 1.5 saat. Birkaç dişi köpekle karşılaşıp oynatı, hatta biri döneminde bir goldenmış ama traşlı olduğu için aynı görünüyorlardı. Baya bir oynadılar, birlikte cilveleşmeye başladıklarında kaçtık hemen. Öğlenden sonra babası geldi Hıdiv Kasrının ordaki yürüyüş parkurunda koşturduk. Evde Orhun abisiyle oynadı.. Keyifli bir gün geçirdiğine eminim, uyurken pıt pıt kuyruk sallıyordu. :)




İlk fotoğrafıyla başlamıştık, bu da bugün çektiğim son fotoğrafı. Başka bir köpek gibi çıkmış ama uyuma alışkanlıkları yüzünden arada bir katlanan kulağından tanırım ben onu.
Tam 2 yıl 2 günlük koca popolum benim. Hayatımı değiştiren yaratık :)