Sokaktaki Dostlarımız

Benim içim parçalanıyor onlar için.

Her gün yolumun üstünde olanları besleyip seviyorum, sularını ihmal etmemeye çalışıyorum, haftasonları bazen aklım kalıyor ne yaptılar diye, yolda başka görsem dayanamıyorum..

Hepsi evimizde olsa, sıcak yuvaları- ilgileri eksik olmasa ne güzel olurdu ama malesef o kadar çok köpecik var ki acı çeken, açlıktan ölecek gibi olan, kötü muameleye maruz kalan, aklımıza bile getirmek istemediğimiz şeyler yaşayan.

İnsan olsa bir şekilde sesini duyurup yardım alabiliyor ama bu yavrucuklar dertlerini de anlatamadıkları gibi düşmanları da bol.

Ne olur siz de yardım edin, birine bile olsa su verin, mutlu edin, sevin, okşayın. Korkuyorsanız bile uzak durun, korkuyorsunuz diye sopayla kovalamaya, kötü davranmaya hakkınız yok.

Bir gün size de öyle davranılsa nasıl hissedeceğinizi düşünerek davranın.

Çok zor bir şey değil bu. İnsan olmanızı gerektiren ufacık bir şey.

İnsanlıktan çıkmayın.