Bu ordekler sogugu sevmezlerdi di mi hic? Usurlerdi hep?
Uyku sicak seviliyor bizim evde :)
Biz sadece ustune battaniyeyi ortuyoruz, cok usuyormus gibi gorundugunden, kafayi gozu altina sokmak Ducktan geliyor :)
Bugün yine günlerden mutfakta pasta pişirme günüydü, pastanın kekiydi, mis gibi çikolata kokulu iç dolgusuydu falan filan derken ben bile mis gibi kokulardan delirirken çıldırdı yavrucum, tatlı yemesin diye de ufak tefek yoğurttu, tavuktu bilmemneydi derken minik minik bozduk diyeti :)
Olsun, hangimiz diyeti bozmuyoruz ki.
Pasta pişerken neden bana vermiyorsun siniri:
Ve pasta herşey fırından çıkıp da hazır olduktan sonra ki "neden hala yiyemiyoruz ki" tripleri :)
Bir telaş bir macera cupcake denemesi vardı bizim evde, Duck tabi kokulara çılgın :)
Zeynoşla tanıştı, yaladı, çorabını kaçırdı.
Selinle çekiştirmece oynadı, kucağına oturdu, koltuk tepelerinde gezindi.
Biz ona kek vermedikçe arada havladı, Orhun'la uzaklardan bakındı falan derken çok keyifli ve hayatım boyunca unutamayacağım bir gün geçti gitti bizim evden :)
Kuzucuk hassas.
Bacakları için verdiğimiz ilaçlar mide koruyucusu kullandığı halde midesini yıprattı sanırım, ilaçları bıraktık bu defa da mideyi rahata erdirmeye çalışıyorum :)
Dün akşam eve hava kararınca geldim, kimse de yoktu, Orhun evden çıkarken ışığı açmayı unutmuş, Duck'ın da korktuğu şeylerden biri karanlık, bebeklikten beri evde hep bir ışık açık bırakırız onun için.
Bir geldim korkarak geliyor karanlıktan, ışığı açtım beni gördü sevindi falan derken bir baktım çok garip bir şekilde kusmuş salona 3 parça..
Normalde zaten akşam 5-6 gibi yemeğini yemezse açlıktan kusar ama sadece su gibi bir şey kusar, yediği bir şey rahatsız ettiyse daha hiçbir şeyi sindirmeden olduğu gibi kusar falan..
Bu defaki acayip garip bir şeydi hatta ben bağırsakları bozuldu da eve kaçırdı sandım, sonra bakım ki kokusu bildiğin kusmuk :))
Neyse onları temizledik ettik, dışkısı da simsiyah!
Vetimizi aradım tabi, artık hangisi ordaysa paniğiyle :)
Rymadil yerine daha uygun fiyatlı bir ağrı kesici vermiştik o rahatsız etti sanırım, neyse daha ilk günden :)
Onu da bırakalım sadece Lansor verelim dedi, diyet mama yerine de lapa dedi.Lapa yapmaya başladım.
O sırada da mutfağı ayna kaplamak için çağırdığımız aynacı geldi. Oğluş hem aç, bir yandan da heyecandan yiyemedi lapayı. Neyse adam taktı gitti aynayı, biz de lapayı paylaştık Duckla, bir avuç şeyi paylaşınca tabi yetmedi , bir lapa daha yapıp onu da paylaştık :))
Sabah iyiydi , kakası normal renkte ve yine diyet mama yemek yerine ikinci lapayı hüpletmenin heyecanı :)
Glycoflex'i de korkarak verdim, bir şey olmaz inşallah midesine diyerek.
Baba gelsin artık eve, onsuz hayat çok zor ve ne zaman gitse başımıza bir şey geliyor :))
Her gece camda onu bekleme anlarındaki bakışlarının acıklılığı da cabasıı :)
Kar geçti gitti, elimizde 1-2 fotoğraf bırakıp.
Bu sene Duck pek tadını çıkaramadı karın.Ağrılarından; ama olsun, 5dklık çıkışlardaki ağrısını unutup da koşturduğu mutluluklar yetti bence ona.
Sıcak daha güzel, yaz gelsin de yüzsün bol bol :)
Biz patileri toparladik, hoop uyuyabiliriz artik ki bu 5 dk once cekildi, su an yanimda, sarilmis bir vaziyette ve kafasi dahil yorganin altindan bildiriyoruz. Sonuc itibariyle son bilmemkac blogu burdan yazdigim icin 'we love my phone' :)
Herkese iyi uykular, Duck'a saglik dileyin lutfen :(
Battaniyemiz var bizim artıık, hem de ben ördüm :)
Duck'ı yumakları ve şişleri ortalıkta bırakığım halde kaçırmama sabrından dolayı tebrik ediyorum. Tam Duck'lık oldu.
Hep haftasonu baba kuzusu fotolari mi olacak :)
Hafta icleri de hep annesinin kuzusu oluyor Duck. Eve biraz daha gec geldigim icin sanirim ozluyor beni, oyun oynayip kucaklasma faslindan sonra genelde kendini kucagima birakip derin derin uyuyarak geciriyor aksami :) Her aksam en sevdigim sey bu koltukta ben ortada, duck ustumde dizi-film izleme fasillarimiza bayiliyorum :)
Her ne kadar ben pazar gublerinin aksamustunden sonrasini panik ve huzursuz bir sekilde gecirsem de sevgililerim seviyor pazar gunlerini, birlikte tembellik yapmayi :)
after & before :)
Eski takipciler belki hatirlar sokakta besledigimiz, insanlarin Zeynep ismini verdigi bir sokak arkadasi vardi Duck'in. Kedi pesinden kosturmayi ondan ogrendigi :)
Bu kosturmasi yuzunden kedilerden dayak yiyen bir tip oldu bizim oglan. Kac kere onu kedilerin elinden kurtarayim derken benim de ustume atladi kediler, 35 kilo bir kopek ve koskoca bir insan olarak minicik kediler sayesinde kac kere eve ciyak ciyak korku icinde, bir kediden kacarak attik kendimizi :))
Tum bunlar olmasa bizim ofise yerlesen bir kediyi alivericem eve hic dusunmeden.
Kedi dedigime de bakmayin, icine kopek kacmis bir canli aslinda kendisi :))
Ofiste misafir koltugunda takiliyor kendisi, turnikelerden gecmiyor :) tum gun mincik mincik seviyoruz, hic sikayet etmedigi gibi daha da cok sevdiriyor, sevgi yoksa da uyuyor zaten mirin mirin.
Ne dislerini gosteriyor ne tirnaklarini cikariyor, kolunu mu sevdik o klu iyice acip uzatiyor, bacagini mi sevicez hoop hemen karnini acip heryerini sevdiriyor, ben boyle kedi gormedim duymadim :))
Bir gun dayanamayip kendisini yiyivermekten korkuyorum :))
Eve alsam ne olur ki?
Ne dersiniz? :)
Tum meselem bu :)
Evden calistim bugun, Duck da benimle keyif yapti..
Sabah uyuduk sicak sicak, yuruyuste arkadasi Citir ile karsilasip yuruyusumuzu uzattik. Birlikte yemekler yapip yedik, oyunlar oynadik, evde Duckla birlikte oldugum her an oldugu gibi cok mutlyduk. Ben bilgisayarda islerimi yaparken bile keyifliydi kerata :)