Bildiğimiz Şeyler...

Az önce bloglar arası ordan oraya dolanıp bakınırken bir yazı buldum.
Aslında farkında olduğumuz, bildiğimiz şeyler ama böyle önümüze koyulunca , hoşuma gitti :)

http://www.usatoday.com/life/lifestyle/pets/2010-09-07-fivereasons07_ST_N.htm


"Dogs make life friendlier, according to research done by Lisa Wood, a public health instructor at the University of Western Australia. When she studied the social capital of pet owners vs. non-pet owners in three planned Australian neighborhoods, she found pet owners scored higher in gaining trust, making connections and helping out neighbors than non-pet owners."

"There are no strangers in his world," says Dan. "Thanks to Max, we know a lot of neighbors we would have never met. He stops and greets everyone."

"A wagging tail sometimes is all people need after a rough day." :)

"Edward Creagan, an oncologist at the Mayo Clinic in Rochester, Minn., says he has worked with cancer patients who want to get better so they can get home to pets: "None of us can speak about pets without smiling," he says."

"That goes for loving ourselves and others. Child psychologist Robert Bierer of Albuquerque conducted a study of 128 children and concluded that pre-adolescent kids who get the chance to help care for dogs tend to have higher self-esteem and empathy than those who do not"

Bir de bu yaşlı köpekler..
http://www.theauberginenotebook.com/2010/10/senior-dog-portraits.html
(Dog photograpy yok sanırım henüz trde ama olacaktır eminim :)

Ne güzeller diye bakarken birden Duck yaşlanınca nasıl olacak acaba diye düşünürken yaşlanmasın diye hüzünlenmiş bir şekilde buldum kendimi.

Bugün akşama kadar sıradan geçmiş de olsa akşam çok eğlenceli vakit geçirdik birlikte. Dışarı çıkalım mı napalım diye tasmaya bakınırken camda Çıtırları gördük. Birlikte önce aşağıdaki parkurun oraya sonra da sitenin dışına, Doktorlar sitesinin oraya kadar yürüdük. Kaç km bilmiyorum ama ben bir de Duck'ın peşinden abuk subuk yerlere girip çeşitli eğilip bükülme hareketlerini hızlı hızlı yaptığım için spor salonunda 2 saatte yapabileceklerimden daha fazlasını yaptığımı düşündüm. Hem eğlendik hem yorulduk. Gelince rutin pati-burun yıkama seansımızdan sonra kurulanıp dinlendik ve en sevdiği yemek karışımını hazırladım. Ben de mutfaktaki masada yedim onun kaplarının yanındaki sandalyede.

Mutlu bir yorgunluk halinde olduğu zaman o gözlerindeki tuhaf huzurlu ve teşekkür edercesine anlamlı bakışlarını hiçbirşeye değişmem.

Yaşlansan da benim biricik, eşek kafalı, yaramaz oğlum olarak kalacağına eminim :)

I love you Duck :)

parent/child type of love :)

Son olarak da bu siteye bakmanızı öneriyorum :)). Ne güzel şeyler var köpekler için.