Duck'ın çocuk parkından arkadaşları bizdeydi bugün.
7-8 yaşlarındalar ama ilk sorduğunuzda 11-12 falan diyorlar, sonra biri diğerine hayır sen daha küçüksün hayır sen daha diye başladıklarında asıl yaşlarını itiraf ediyorlar :))

Basketbol sahasında her zamanki oyunlarını oynarken yapmur başlayınca hepsinin suratları ağlamaklı bir şekilde lütfen dönmeyin diye tutturdular. Ama Duck'ın ıslanmayı sevmediğini söyleyince de nolur size gelip oynayalım ısrarlarına başlayınca ben de kabul ettim ve yine gelip oynadılar.


Bu aralar pek bir sıkı-fıkı oldular, neredeyse her gün oynuyorlardı, aslında 6 kişiler ama 3'ü tamamen hayran Duck'a. Geçen seneden beri oynuyorlar ve hatta parktaki çoğu çocuğun ve ailesinin köpeklere olan korkusunu en azından Duck ile geçiren kahraman çocuklar.


Önceden Duckla yürürken parkın önünden geçince sadece Duygu, Alper ve Yekta yanımıza koşup Duck'ın boynuna sarıldığı sırada diğer aileler cıkcıklarken, çocuklarının ama Alperler seviyor bak anne ısırmadı işte ısrarları üzerine bu sene bir sürü çocukla kucaklaşıp mıncıklanmak zorunda kaldı Duck. Pek şikayetçi olduğunu da söyleyemeyiz açıkçası.

Sadece ilk tanıştıklarına başını eğip ben çok masumum vallahi de hiçbirşey yapmam hareketlerine geçtikten sonra diğerleriyle birlikte kuduruk kuduruk oyunlar oynamaya devam ediyor.

Telefonumdakileri aktarabilirsem bir sürü video var çocuklarla oynarken ama bunlar bugün evde ve basket sahasında oynananlar ve birkaç gün önceki güneşli havada oynadıkları yalamaca ve koşturmaca sonrası fotoları. :)